Toksikolojide metabolomik kullanmanın ana avantajı, metabolik değişikliklerin genetik, transkriptomik ve proteomik seviyelerde meydana gelen olaylara kıyasla aşağı yönde olaylar olmasıdır. Böylece metabolomik, toksik etkilerin neden olduğu doğrudan hücresel fenotiplerin anlaşılmasını kolaylaştırır. Ek olarak, hücre dışı metabolitlerdeki değişiklikler hücre içi metabolik senaryoları yansıttığından, biyolojik sıvıların (idrar veya kan) non-invaziv veya minimal invaziv yöntemlerle elde edilen metabolomik analizi, hedef organların toksisitesini değerlendirmek için yeterlidir. Metabolomiklerin bir diğer önemli avantajı, bir ilacın toksisite düzeyini hızlı bir şekilde anlamak için önemli bir gereklilik olan, çok sayıda metabolit hakkındaki bilgilerin genellikle tek bir ölçümle elde edilebilmesidir. Ek olarak, in vitro metabolomik yöntemler kullanılarak ilaçların veya kimyasal bileşiklerin büyük ölçekli taranması gerçekleştirilebilir. Hücre çizgilerini, birincil hücreleri, ortak kültürleri vb. 2D veya 3D formatında analiz edebilirsiniz. In vitro metabolomiklerin önemli bir uygulaması, bilinen referans kimyasalları kullanarak biyolojik bir sistemdeki bilinmeyen kimyasalların toksikolojik özelliklerini tahmin etmektir. Bu analiz, bilinen bir referans kimyasalın metabolik profilini bir in vivo toksikolojik profille karşılaştırarak başlar. Bu, başka bir toksikolojik son nokta ile ilişkili metabolik profili tanımlayan bir "toksisite modelinin" oluşturulmasına izin verir. Örtüşme derecesi daha sonra bilinmeyen kimyasalın metabolik profilini toksisite modeliyle karşılaştırarak hesaplanır. Bu veriler, bilinmeyen bir kimyasalın toksikolojik modelini tahmin etmek için kullanılır. Bununla birlikte, in vitro metabolomiklerin kullanımıyla ilgili temel sorun, ilaç etkinliği ve güvenliği hakkında optimal bilgi elde etmek için in vitro verilerin in vivo ortama ekstrapolasyonudur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder